Groeten uit Mumbai - India
Door: Stefan
Blijf op de hoogte en volg Stefan Ruben
30 Januari 2005 | India, Bombay
Dag allemaal,
Vrijdagmiddag iets later dan de geplande 17:20 weggevlogen naar london heathrow. Nog bedankt al diegenen die me hebben uige-zwaaid op schiphol; of is het nazwaaien?
Ook bedankt voor de kadootjes die ik pas in het vliegtuig open mocht maken. Leuk ook die korte verhaaltjes van jullie met fotootjes erbij, dan kan ik in de meest ontoegangkelijke gebieden laten zien hoe een Nederlandse familie eruitziet...
Terug naar de reis, op london moest ik overstappen van heathrow 1 naar heathrow 3. Ik kreeg van mensen te horen dat ik niet moest treuzelen omdat dit een flink traject was. Dit viel reuze mee, er ging een free shuttle service, dit stond met bordjes aangegeven op het vliegveld zelf en met een kwartiertje zat ik al op heathrow 3. Eitje dus. Vanaf london vloog ik verder met qatar airlines, Qatar is een oliestaatje in het midden oosten, vlakbij Dubai. Ik verwachte allemaal gesluierde mensen, maar dat viel me reuze mee. Alle omroepberichten waren wel 2-talig: arabisch en engels. Service was goed, met dekentje, tandeborstel, televisiekanalen, computerspelletjes en goed eten. Niet van dat neutrale vliegtuig-voedsel, maar lekker spicy. Om alvast op te warmen voor Azië.
Met qatar airlines naar de hoofdstad van Qatar, Doha, dat was een vlucht van onge-veer 9 uur. Gelukkig was er een vrouwtje dat bij haar familie ging zitten, dus ze bood mij, 'longlegs', haar stoel helemaal vooraan aan. Geen stoelen voor mij, dus meer beenruimte. Op Doha weer 3 uur wachten en met vervolgens 4 uur verder vliegen aangekomen in Bombay in India. Hier heet het Mumbai, geen Bombay trouwens.
India is...heftig. Het grijpt je bij de strot en laat je net op tijd weer los. Nee, dit is wel heel somber (en poëtisch)...
Eerst bij de douane 2 dezelfde formulieren ingevuld, bij de volgende balie wordt meteen 1 van deze, (zonder erop te kijken) weggesmeten. Helemaal voor niets ingevuld... Bagage vervolgens door de röntgen heen, alleen zonet stond er nog 2 man personeel, nu niemand meer. Dan maar geen röntgen, gewoon verder hobbelen...
Nog 1 formuliertje ingevuld en afgegeven en het vliegveld af. Ik heb van tevoren gelezen dat ik een taxi met vaste ritprijs moest zoeken, anders wordt ik afgezet. 1 indiër wil me daar wel mee helpen, ik heb zijn hulp niet nodig, ik heb van een medepassagier precies gehoord waar ik moet zijn. Ik heb alleen nog geen rupiah's. Eerst naar de ATM, toevallig weet die indiër ook waar die ATM is. We lopen samen naar de geldautomaat. Deze wordt bewaakt door iemand van het leger met een geweer, 1 tegelijk naar binnen en de deur wordt voor me opengehouden alsof willem alexander binnenkomt.
Uiteindelijk met taxibedrijf overlegd dat ik bij hotel Volga moet zijn en betaald, dit ticket gaat vervolgens naar taxi-chauffeur. Die hoef ik dan niet meer te betalen. Indiër die nog steeds achter me aanloopt, weet die wel te vinden. Ik zeg dat ik zelf die taxichaufeur wel vindt, maar hij wil niet luisteren.
Backpack achterin de taxi(past net) bij oud baasje met grote tulband op zijn hoofd. Achterklep wordt afgesloten met hangslot, ojee was dat nou wel zo slim? Indiër die zo behulpzaam was, wil er wat voor terugzien, hij wil graag 'dutch money'. Heb ik niet, maar taxichauffeur lijkt niet eerder te
starten totdat ik die zogenaamd vriende-lijke man wat heb gegeven. Zeg dat hij me goed heeft geholpen, maar dat in Nederland mensen elkaar ook helpen zonder er iets voor terug te willen hebben. Uiteindelijk afgewimpeld met 10 roepies en gaan met die taxi.
Taxi maakt voortdurend lawaai alsof de uitlaat het net begeven heeft. Hup, door de buitenwijken van India. Ik probeer erachter te komen of ze in India aan de rechter of linker-kant rijden. Maar kom er nog even niet achter, het wegdek is slecht en de taxi (met alle ramen open) schuift van linker naar rechterweghelft en weer terug. Wat je hier op straat ziet is niet te geloven, Thailand en Maleisië waren dan nog redelijk westers....Krottenwijken tot en met de stoeprand, mensen die vuurtjes stoken op de stoep om hun eten te bereiden. Mensen met blote voeten die in geen
jaren een douche hebben gezien, mismaakten, mensen in lompen gehuld. Een paard die door iemand is achtergelaten midden op de weg. Mensen die op de linkerbaan auto's aan het repareren zijn.
Bij elk stoplicht komen handelaren op de auto's af (en vooral op die taxi met die blanke) om je wat te laten kopen (engelse kranten, aardbeien, etc.). Richting aangeven doen ze hier niet, snelheidsmeter van taxi is kapot, ik heb geen idee hoe hard ze hier rijden... 3 banen, daar kun je dan ook met 4 auto's of 3 auto's en 2 motoren of tuktuk's naast elkaar rijden. En voortduren toeteren, want de centimeters worden hier optimaal benut, maar als het iets te dichtbij komt, dan flink toeteren.. En als iemand in slaap gevallen is achter het stuur bij groen licht, dan gaan we gewoon met z'n honderden tegelijkertijd claxoneren. Er staan zelfs bordjes in bepaalde delen van de stad, verboden te claxoneren!
Met de stratenkennis van mijn taxichauffeur zat het niet zo goed, dus onderweg gaat hij aan voorbijgangers vragen of ze engels spreken. Vervolgens vraagt hij of ik dan kan uitleggen waar ik heen wil, dit wordt dan weer vertaald naar de taxichaufeur. Chauffeur heeft geen stratenkennis, maar ook geen goed geheugen, dus daar gaan we weer, hij hangt met zijn hoofd uit het raam en vraagt: 'speak English?'. Weer iemand gevonden die het weet, maar die wil dan ook mee in de taxi. Hij denkt zeker er wat aan te verdienen.
Onderweg komen we nog iemand tegen die het denkt te weten, een oud baasje in lompen gehuld, maar die wil dan ook meerijden. Ik zeg tegen die chauffeur dat het wel gezellig is met z'n 4-en in 1 taxi, maar dat ik alleen van plan ben hem te betalen. Ik wil die klosjaar dan ook niet mee, hij is vies en hij wil alleen geld van me. Chauffeur weet oplossing, eerste man naast mij, klosjar naast taxichauffeur. Gelukkig is er een sticker in de taxi, die zegt 'maximum 4 passengers' in dat kleine autootje. Vlak daarna zie ik een andere taxi die die regel niet zo nauw neemt, want er zitten daar wel 10 mensen in 1 taxi...
Wat me ook opvalt is het verschil in rijkdom, er rijden hier ook de nieuwste fourwheeldrives spliksplinternieuw rond. Met jongeren in westerse merkkleding en gehuld met Ipod, palmtop en navigatiesysteem. Sneu.
Nu we er bijna zijn en ik eindelijk op mijn eigen plattegrondje ontdek waar we zijn, wordt er weer besloten dat de weg opnieuw gevraagd moet worden. Ik probeer ze duidelijk te maken dat ik het weet, maar het wordt aan iemand anders gevraagd. Die zegt hetzelfde als mij, dus we roepen nu allemaal hetzelfde en wel in koor:"first to the left en then the fifth to the left, there it is..." Alleen wie heeft nu de weg uiteindelijk gevonden?
Nu alleen al die mannen afwimpelen, want die zijn natuurlijk niet voor niets meegereden...Ik zeg niets te betalen, want het is mijn probleem niet dat deze rit zo'n anderhalf uur heeft geduurd. Hij maakt er enorm verhaal van, big problem, want veel tijd en benzine verbruikt, veel meer dan de bedoeling was. Ik leg uit dat ik met de big boss heb afgesproken dat ik voor het
afgesproken bedrag voor het hotel werd afgezet...En dat is gebeurd, en ik heb al betaald, dus zo is het geregeld. (En ik denk met jouw stratenkennis was je al lang als taxichauffeur in Amsterdam ontslagen..).
Toch maar weggelopen, maar dat vunzige, oude mannetje denkt me wel even het hotel (wat ik zelf heb gevonden) in te kunnen praten. Nee, ik heb je hulp niet nodig, ik loop wel een blokje om de andere kant op. Als ik met hem mee dat hotel in zou gaan, dan moet ik hem weer provisie
betalen omdat hij me zo goed geholpen heeft. Daar trap ik mooi niet in.
Uiteindelijk toch die klosjard afgewimpeld en hotel weer gevonden. Heeft alleen maar double rooms. Nou ja, ik ben dat gewandel toch beu en zo goed heb ik niet geslapen. Nog even de kamer bekijken. Voor wat ik op straat heb gezien, redelijk schoon, nemen maar. Verder niet veel gedaan die dag. Sim kaart van India gekocht, nu ben ik bereikbaar tenminste, was niet duur 222 rupiah, met beltegoed erop. En nu dus e-mailen, nog heel even gechat met een vriend uit Amsterdam, die was toevallig online. Lang leve MSN-messenger.
Waarschijnlijk blijf ik nog wel 1 of 2 nachten hier, even op adem komen en bij- slapen. Ook misschien de trein naar het zuiden bespreken. Maar ik blijf hier niet al te lang, bombay is de duurste stad van India.
groetjes van Stefan Bak uit India en tot de volgende e-mail.
Het was hier overdag onbewolkt, 27 graden en het is hier 4,5 uur later dan in Nederland.
Omrekenen euro's naar rupiah en andersom:
1 euro = 58,20500000 India Rupee
Vrijdagmiddag iets later dan de geplande 17:20 weggevlogen naar london heathrow. Nog bedankt al diegenen die me hebben uige-zwaaid op schiphol; of is het nazwaaien?
Ook bedankt voor de kadootjes die ik pas in het vliegtuig open mocht maken. Leuk ook die korte verhaaltjes van jullie met fotootjes erbij, dan kan ik in de meest ontoegangkelijke gebieden laten zien hoe een Nederlandse familie eruitziet...
Terug naar de reis, op london moest ik overstappen van heathrow 1 naar heathrow 3. Ik kreeg van mensen te horen dat ik niet moest treuzelen omdat dit een flink traject was. Dit viel reuze mee, er ging een free shuttle service, dit stond met bordjes aangegeven op het vliegveld zelf en met een kwartiertje zat ik al op heathrow 3. Eitje dus. Vanaf london vloog ik verder met qatar airlines, Qatar is een oliestaatje in het midden oosten, vlakbij Dubai. Ik verwachte allemaal gesluierde mensen, maar dat viel me reuze mee. Alle omroepberichten waren wel 2-talig: arabisch en engels. Service was goed, met dekentje, tandeborstel, televisiekanalen, computerspelletjes en goed eten. Niet van dat neutrale vliegtuig-voedsel, maar lekker spicy. Om alvast op te warmen voor Azië.
Met qatar airlines naar de hoofdstad van Qatar, Doha, dat was een vlucht van onge-veer 9 uur. Gelukkig was er een vrouwtje dat bij haar familie ging zitten, dus ze bood mij, 'longlegs', haar stoel helemaal vooraan aan. Geen stoelen voor mij, dus meer beenruimte. Op Doha weer 3 uur wachten en met vervolgens 4 uur verder vliegen aangekomen in Bombay in India. Hier heet het Mumbai, geen Bombay trouwens.
India is...heftig. Het grijpt je bij de strot en laat je net op tijd weer los. Nee, dit is wel heel somber (en poëtisch)...
Eerst bij de douane 2 dezelfde formulieren ingevuld, bij de volgende balie wordt meteen 1 van deze, (zonder erop te kijken) weggesmeten. Helemaal voor niets ingevuld... Bagage vervolgens door de röntgen heen, alleen zonet stond er nog 2 man personeel, nu niemand meer. Dan maar geen röntgen, gewoon verder hobbelen...
Nog 1 formuliertje ingevuld en afgegeven en het vliegveld af. Ik heb van tevoren gelezen dat ik een taxi met vaste ritprijs moest zoeken, anders wordt ik afgezet. 1 indiër wil me daar wel mee helpen, ik heb zijn hulp niet nodig, ik heb van een medepassagier precies gehoord waar ik moet zijn. Ik heb alleen nog geen rupiah's. Eerst naar de ATM, toevallig weet die indiër ook waar die ATM is. We lopen samen naar de geldautomaat. Deze wordt bewaakt door iemand van het leger met een geweer, 1 tegelijk naar binnen en de deur wordt voor me opengehouden alsof willem alexander binnenkomt.
Uiteindelijk met taxibedrijf overlegd dat ik bij hotel Volga moet zijn en betaald, dit ticket gaat vervolgens naar taxi-chauffeur. Die hoef ik dan niet meer te betalen. Indiër die nog steeds achter me aanloopt, weet die wel te vinden. Ik zeg dat ik zelf die taxichaufeur wel vindt, maar hij wil niet luisteren.
Backpack achterin de taxi(past net) bij oud baasje met grote tulband op zijn hoofd. Achterklep wordt afgesloten met hangslot, ojee was dat nou wel zo slim? Indiër die zo behulpzaam was, wil er wat voor terugzien, hij wil graag 'dutch money'. Heb ik niet, maar taxichauffeur lijkt niet eerder te
starten totdat ik die zogenaamd vriende-lijke man wat heb gegeven. Zeg dat hij me goed heeft geholpen, maar dat in Nederland mensen elkaar ook helpen zonder er iets voor terug te willen hebben. Uiteindelijk afgewimpeld met 10 roepies en gaan met die taxi.
Taxi maakt voortdurend lawaai alsof de uitlaat het net begeven heeft. Hup, door de buitenwijken van India. Ik probeer erachter te komen of ze in India aan de rechter of linker-kant rijden. Maar kom er nog even niet achter, het wegdek is slecht en de taxi (met alle ramen open) schuift van linker naar rechterweghelft en weer terug. Wat je hier op straat ziet is niet te geloven, Thailand en Maleisië waren dan nog redelijk westers....Krottenwijken tot en met de stoeprand, mensen die vuurtjes stoken op de stoep om hun eten te bereiden. Mensen met blote voeten die in geen
jaren een douche hebben gezien, mismaakten, mensen in lompen gehuld. Een paard die door iemand is achtergelaten midden op de weg. Mensen die op de linkerbaan auto's aan het repareren zijn.
Bij elk stoplicht komen handelaren op de auto's af (en vooral op die taxi met die blanke) om je wat te laten kopen (engelse kranten, aardbeien, etc.). Richting aangeven doen ze hier niet, snelheidsmeter van taxi is kapot, ik heb geen idee hoe hard ze hier rijden... 3 banen, daar kun je dan ook met 4 auto's of 3 auto's en 2 motoren of tuktuk's naast elkaar rijden. En voortduren toeteren, want de centimeters worden hier optimaal benut, maar als het iets te dichtbij komt, dan flink toeteren.. En als iemand in slaap gevallen is achter het stuur bij groen licht, dan gaan we gewoon met z'n honderden tegelijkertijd claxoneren. Er staan zelfs bordjes in bepaalde delen van de stad, verboden te claxoneren!
Met de stratenkennis van mijn taxichauffeur zat het niet zo goed, dus onderweg gaat hij aan voorbijgangers vragen of ze engels spreken. Vervolgens vraagt hij of ik dan kan uitleggen waar ik heen wil, dit wordt dan weer vertaald naar de taxichaufeur. Chauffeur heeft geen stratenkennis, maar ook geen goed geheugen, dus daar gaan we weer, hij hangt met zijn hoofd uit het raam en vraagt: 'speak English?'. Weer iemand gevonden die het weet, maar die wil dan ook mee in de taxi. Hij denkt zeker er wat aan te verdienen.
Onderweg komen we nog iemand tegen die het denkt te weten, een oud baasje in lompen gehuld, maar die wil dan ook meerijden. Ik zeg tegen die chauffeur dat het wel gezellig is met z'n 4-en in 1 taxi, maar dat ik alleen van plan ben hem te betalen. Ik wil die klosjaar dan ook niet mee, hij is vies en hij wil alleen geld van me. Chauffeur weet oplossing, eerste man naast mij, klosjar naast taxichauffeur. Gelukkig is er een sticker in de taxi, die zegt 'maximum 4 passengers' in dat kleine autootje. Vlak daarna zie ik een andere taxi die die regel niet zo nauw neemt, want er zitten daar wel 10 mensen in 1 taxi...
Wat me ook opvalt is het verschil in rijkdom, er rijden hier ook de nieuwste fourwheeldrives spliksplinternieuw rond. Met jongeren in westerse merkkleding en gehuld met Ipod, palmtop en navigatiesysteem. Sneu.
Nu we er bijna zijn en ik eindelijk op mijn eigen plattegrondje ontdek waar we zijn, wordt er weer besloten dat de weg opnieuw gevraagd moet worden. Ik probeer ze duidelijk te maken dat ik het weet, maar het wordt aan iemand anders gevraagd. Die zegt hetzelfde als mij, dus we roepen nu allemaal hetzelfde en wel in koor:"first to the left en then the fifth to the left, there it is..." Alleen wie heeft nu de weg uiteindelijk gevonden?
Nu alleen al die mannen afwimpelen, want die zijn natuurlijk niet voor niets meegereden...Ik zeg niets te betalen, want het is mijn probleem niet dat deze rit zo'n anderhalf uur heeft geduurd. Hij maakt er enorm verhaal van, big problem, want veel tijd en benzine verbruikt, veel meer dan de bedoeling was. Ik leg uit dat ik met de big boss heb afgesproken dat ik voor het
afgesproken bedrag voor het hotel werd afgezet...En dat is gebeurd, en ik heb al betaald, dus zo is het geregeld. (En ik denk met jouw stratenkennis was je al lang als taxichauffeur in Amsterdam ontslagen..).
Toch maar weggelopen, maar dat vunzige, oude mannetje denkt me wel even het hotel (wat ik zelf heb gevonden) in te kunnen praten. Nee, ik heb je hulp niet nodig, ik loop wel een blokje om de andere kant op. Als ik met hem mee dat hotel in zou gaan, dan moet ik hem weer provisie
betalen omdat hij me zo goed geholpen heeft. Daar trap ik mooi niet in.
Uiteindelijk toch die klosjard afgewimpeld en hotel weer gevonden. Heeft alleen maar double rooms. Nou ja, ik ben dat gewandel toch beu en zo goed heb ik niet geslapen. Nog even de kamer bekijken. Voor wat ik op straat heb gezien, redelijk schoon, nemen maar. Verder niet veel gedaan die dag. Sim kaart van India gekocht, nu ben ik bereikbaar tenminste, was niet duur 222 rupiah, met beltegoed erop. En nu dus e-mailen, nog heel even gechat met een vriend uit Amsterdam, die was toevallig online. Lang leve MSN-messenger.
Waarschijnlijk blijf ik nog wel 1 of 2 nachten hier, even op adem komen en bij- slapen. Ook misschien de trein naar het zuiden bespreken. Maar ik blijf hier niet al te lang, bombay is de duurste stad van India.
groetjes van Stefan Bak uit India en tot de volgende e-mail.
Het was hier overdag onbewolkt, 27 graden en het is hier 4,5 uur later dan in Nederland.
Omrekenen euro's naar rupiah en andersom:
1 euro = 58,20500000 India Rupee
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
